lunes, 23 de junio de 2008

CASA DA QUEIRA

Son unha apaixoada do turismo rural, paréceme unha forma de viaxar e de coñecer moitos lugares en parella ou en grupo con amigas/os dun xeito adaptable a todos os petos. Unha forma de fundir o mais esencial da persoa co encanto e a tranquilidade da natureza.
Ata agora sempre visitaba Asturias, o mais preto posible dos Picos de Europa, buscando o rural mais rural, polo encanto e o familiar trato da súa xente, pola maxia da súa paisaxe e polo sabrosísimo da súa gastronomía.
O ano pasado visitei O Pindo na Costa da Morte, pois tiven a sorte de gañar unha fin de semana na casa "A Laxe", foi toda unha experiencia, pois a beleza da costa é incomparable impregnada do esprito mariñeiro das súas xentes.
Este pasado venres fixen un grande e fantástico descubrimento sen ter que saír da nosa Comarca, no veciño Concello de Ares, concello no que nacín e ó que teño un grande i especial agarimo. Descubrín "A Casa de Queira" un rinconciño tranquilo, acolledor e privilexiado polo verde que o rodea, polo silencio que comparte o son do vento co doce asubiar dos paxariños, pola proximidade do mar e pola atención do seu propietario: Michel Metz.
A tan só 20 minutos da miña casa, estaba agachada esta paraxe que dispón, ademais de hospedaxe, dun restaurante onde o propio Michel é o chef. Así, oferta un espacio decorado con detalle de xeito cálido e á vez cun toque de elegancia particular, complementado por unha gastronomía elaborada con productos tradicionais coa aportación do toque da cociña francesa que con agarimo pon Michel.
Podedes visitar Mugardos e Ares (a 3 minutos), disfrutar de fermosas praias, entre as que eu destaco a de Chanteiro pola transparencia das súas augas e pola posibilidade de disfrutar tanto da area como das rochas para broncearse. Si queredes facer algo de sendeirismo non deixedes de subir a Montefaro onde podedes ver o Mosteiro de Santa Catalina e tomar fantásticas vistas das rías de Ferrol e da Coruña dende A Bailadora ou Fonteseca, respectivamente. Tamén hai a opción de percorrer as antigas baterías de Segaño e Coitelada (Chanteiro) que con toda seguridade vos deixarán abraiad@s. É unha mágoa que non se mire de conservalas e publicitalas para fomento do turismo e fonte de ingresos tanto do Concello como do comercio de toda a Comarca.
A única cousa que lamento é que "A Casa da Queira" non teña aínda páxina web, pois non hai posibilidade de ter información detallada de dispoñibilidade nin de tarifas, seguramente pronto contará con ela, pero entre tanto, recomendo a tod@s @s que visitedes o meu blog, que si tedes ocasión non deixedes de ir e comprobar que todo canto digo é pouco para o que este pequeno paraíso natural é. Logo me contades...

2 comentarios:

Miguel A. Pazos Fernández dijo...

Bienvenida a la blogoesfera. Te invito a entrar en mi blog y opinar, más bien discrepar, en lo que se cuenta por allí.

Anónimo dijo...

Hola Katy!! soy Lucia, me encanta tu blog, ya el nombre me gustó mucho y que esté en gallego es todo un puntazo!!Te doy la razón en que muchas veces vamos a visitar lo que tenemos lejos y no valoramos lo que hay a nuestro alrededor, yo te invito a que te pases por las casas rurales de San Sadurniño, tanto la de Outeiro que tiene página web para que la veas como la que hay al lado del castillo de Naraio, O Castelo creo que se llama y ya de paso puedes hacer una ruta turística por estos lares le dices a Angel que te deje la guia turistica de San SAdurniño y ya está :)
Besiños y sigue escribiendo ehh